Een jaar of vijf geleden vroeg cellist Thomas Kanter van mijn tennis- en padelvereniging Buytenwegh of klassieke muziek iets voor de club is. "Bijvoorbeeld op een zondagmiddag met mijn vrouw Agnes, violist bij het Residentieorkest, mijn zoon Noam klassieke gitaar en ik cello," zei hij enthousiast. Toen hij me het programma liet zien, viel mijn oog op Francisco Tárrega. Onmiddellijk moest ik bij die Spaanse componist denken aan zijn beroemde 'Recuerdos de la Alhambra' (Herinnering aan het Alhambra). Fijn dat het optreden van het trio Kanter bij mijn club in de smaak viel. Persoonlijk denk ik met veel genoegen terug aan Noams onvergetelijke vertolking van 'Recuerdos'.

Recentelijk ontving ik van Thomas een aankondiging van een klassiek gitaarconcert van zijn zoon. Ik las dat 'Recuerdos' op het programma staat. Super! Als ik op zaterdagavond naar de Adventskerk Zoetermeer wandel verheug ik me het werk weer eens live te beleven. Ook fijn dat het kerkje snel volstroomt. Vader Thomas zit op zijn gemak achterin, moeder Agnes voor om de camera voor de opname te bedienen.

Als de begenadigd gitarist, inmiddels dertig, na de pauze 'Recuerdos' aankondigt, stel ik mijn mobiel in op video en neem ik het stuk op. Zijn prachtige vertolking levert hem een daverend applaus op. Aan het einde van het geslaagde optreden houdt het applaus maar aan. Ik zie dat Noam daar niet goed raad mee weet. Na een paar keer verlegen buigen verdwijnt hij. Omdat het publiek maar blijft applaudisseren en de gitarist verscholen blijft, spoedt moeder Agnes naar hem om hem te bewegen tevoorschijn te komen. Een zorgzame moeder met haar verlegen jongen. Aandoenlijk. En ik, ik geniet regelmatig van Noams prachtige 'Recuerdos' op mijn mobiel. 

Wim Quist