Bravo

Natuurlijk was ik present op de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering van de tennis- en padelclub Buytenwegh. Met mij waren nog ruim veertig leden die de club een warm hart toedragen komen opdagen. Lang niet zoveel als vorig jaar, maar er stonden dan ook geen echt spannende zaken op de agenda. De fantastische Top Clay banen zijn inmiddels aangelegd en het clubgebouw is prachtig gerestyled. 

 

Bij het agendapunt 'Beleidsvisie' meldt voorzitter Edwin Vink dat de vereniging springlevend en financieel gezond is. Vervolgens filosofeert hij over een stip aan de horizon. Zijn stip is nieuwe tools voor de vereniging te ontwikkelen om de instroom van nieuwe leden te bevorderen.  Indachtig dat zevenhonderd zielen (ledental van de vereniging) meer weten dan een handjevol bestuurders daagt de voorzitter iedereen uit mee te denken. Mijn stip aan de horizon is Kiki Bertens. Als zij erin slaagt het tennistoernooi van Roland Garros te winnen, zal dat gegarandeerd een enorme boost aan tennis geven.

Voor mij was het hoogtepunt van de vergadering het voornemen een vertrouwenspersoon bij de club te institutionaliseren. De voorzitter introduceert Robin Uyterlinde als de beoogde vertrouwenspersoon. Hij is door het bestuur benaderd die functie te onderzoeken en daarover te rapporteren. Bij aanvang van zijn praatje merkt Robin op, dat er bij TV Buytenwegh nooit een klacht over seksuele intimidatie of iets van dien aard is ingediend. Ook ik heb sinds de oprichting van de club in 1978 nooit iets van ongewenste intimiteiten beluisterd. Wel heb ik meegekregen, dat nogal wat clubliefdes jeugdleden hebben opgeleverd. 

De aanstaande vertrouwenspersoon betoogt zijn onderzoek ruimer te benaderen dan uitsluitend gericht op ongewenste intimiteit. Hij wil zijn licht ook laten schijnen op pesterij, gevoel er niet bij te horen, ongepast gedrag en integriteit. Tot slot verklaart hij zijn oor te luisteren te leggen bij sportverenigingen waar de vertrouwenspersoon reeds is geïmplementeerd. Na een aanmoedigingsapplaus spoedt Robin zich naar huis om de oppas van zijn kindertjes, zijn vrouw annex bestuurslid Charissa was uiteraard op de vergadering, af te lossen. 

Aandoenlijk dat Marianne Janssen aan het slot van de vergadering spontaan een prachtig boeket bloemen aan de voorzitter overhandigt als dank voor de geweldige inzet van het bestuur. Bravo mijn club! Bravo Robin! Bravo Marianne!

Wim Quist

Column Overzicht