Eyeopener
Jaren geleden was ik in kunstgalerie Baks aan de Zuidwal in Den Haag. Naast een boeiende expositie met muzikale omlijsting zijn mij vooral de groene neonletters aan de wand bijgebleven. In het beroemde handschrift van Erasmus stond geschreven 'Art is art. Everything else is everything else'. Als ik aan kunst denk, verschijnt die intrigerende tekst van Ad Reinhardt nogal eens op mijn netvlies. Strijk en zet dat onmiddellijk ook 'L'art pour l'art' in mij opdoemt. De stroming van Franse kunstenaars die in de vroege negentiende eeuw als enige drijfveer het scheppen van kunst had. De kunst om de kunst. Het schrijverscollectief De Tachtigers, dat in de jaren tachtig van de negentiende eeuw het ‘Schrijven om het schrijven’ omarmde, sluit daar naadloos op aan. Nog steeds ben ik apetrots op mijn gave eerste druk exemplaren van twee vooraanstaande Tachtigers. Als aspirant-speurder heb ik zo'n halve eeuw geleden de Mei (Een nieuwe lente, een nieuw geluid) van Herman Gorter en De Kleine Johannes van Frederik van Eeden op een boekenmarktje van niks in Den Haag op de kop getikt. Thans zijn het collectoritems, waar het Literatuurmuseum hebberig van wordt, weet ik.
Als de ochtendzon zich op mijn balkon nestelt, doe ik mee. Heerlijk in mijn relaxstoel bij een Latte Macchiato en muziek van Johann Sebastian Bach in mijn oortjes reiken mijn gedachten wel eens tot in de hemel. Sportliefhebber als ik ben, wordt meer dan eens op sport ingezoomd. Vorig jaar zag ik tijdens mijn tijdelijk verblijf boven plotseling het licht. Oftewel, ontving ik de eyeopener 'Sporten om het sporten'. Eerlijkheidshalve teken ik daarbij aan, dat ene Jan Janssen van TV Buytenwegh indirect de aangever van die boodschap is. Toen ik namelijk wegens slechter zien competitietennis vaarwel moest zeggen, heeft mijn ex-tennispartner mijn pijn door middel van een sappig verhaaltje over het einde van een winnaarstype trachten te verlichten. Toch heeft het nog een paar jaar gevraagd, eer ik dat bazige typetje in mij daadwerkelijk heb kunnen laten inslapen.
Toen ruim een jaar geleden de padelbanen bij mijn tennis- en padelvereniging Buytenwegh speelklaar waren, kreeg Janssens relaas in de praktijk invulling. Nieuwsgierig of padellen iets voor mij zou zijn, sloot ik mij aan bij een groepje beginners. Bij het gezellig met elkaar ballen, ervoer ik dat sporten zonder het winnaarstype in mij ook hartstikke enerverend is. Sporten om het sporten. Padel pour padel, dus.
