Godswonder

Eind negentiende eeuw schreef de Franse dichter Haraucourt het beroemde "Partir, c’est mourir un peu". Oftewel, afscheid nemen is een beetje sterven. Dat is precies wat ik voelde toen ik een paar jaar geleden afscheid nam van competitietennis. Een noodgedwongen afscheid vanwege slecht zien. Ook de schouderklopjes van mijn teamgenoten na weer een verliespartij konden mij niet weerhouden te stoppen.

 

Bovendien zou het behalen van een kampioenschap zonder mij erbij een stuk dichterbij komen. Al jaren snakken non playing captain Tjomme Kortenbroek, Jan Bor, Jaap Zuidhoek, Robin Uyterlinde en Jan Janssen van TV Buytenwegh namelijk naar een titel. Dit jaar moet het echt gebeuren. De oldies, Robin uitgezonderd, beseffen dat de tijd gaat dringen.

Al na de eerste wedstrijd kan direct een streep door de titelkansen worden gehaald. 3-3 tegen een allerminst imponerend team. Een domper van jewelste. De hangende koppies verraden dat het gedaan is met de titelaspiraties. Alleen een gods wonder kan de Buytenwegh'ers aan de titel helpen, lijkt het. De kans dat anno 2017 in ons ontkerkelijkte landje een dergelijk wonder zal geschieden, is vrijwel uitgesloten.

Niettemin ben ik een week later getuige van een heuse wederopstanding. De mannen die op sterven na dood leken, spelen plotseling de sterren van de hemel. Met groot machtsvertoon verpulveren ze op hun weg naar eerherstel elke tegenstander. Na de indrukwekkende zegereeks gloort plotseling zowaar de titel.

De laatste hindernis die genomen moet worden is het team van de Aeronauten uit Den Haag dat een zelfde aantal punten heeft behaald. Een niet onbelangrijk voordeel voor de hoogvliegers van de KLM is, dat zij de kampioenswedstrijd thuis spelen op hun vertrouwde gravelondergrond. Daarnaast beschikt het team over ene Munco. Een klasbak van een tennisleraar, die iedere wedstrijd goed is voor twee zekere punten. Met andere woorden, hangt het gods wonder van TV Buytenwegh aan een zijden draadje.

Slim besluit captain Tjomme de licht geblesseerde Jan Bor op te offeren. Uiteraard maakt Jan er tegen terminator Munco een kort partijtje van (0-6, 1-6), zodat hij fit kan aantreden in de dubbel. Die tactische zet, geteld bij het tennispotentieel van de Zoetermeerders en de ijzeren wil om te winnen, bleken voor de Hagenaars te veel van het goede. Na een zwaar bevochten 4-2 zege was de titel voor TV Buytenwegh. Eindelijk. Of Onze Lieve Heer daarin de hand heeft gehad? God zal het weten.

 

 

Column Overzicht