Natuurlijk maak ik gebruik van de uitnodiging van de Erasmus Universiteit Rotterdam om het feestje van de Dies Natalis bij te wonen. Oftewel, de verjaardag van de universiteit. De 108ste. In de ochtend staan vier minicolleges op het programma met aansluitend een gezellige lunch. Volgens traditie zal 's middags de pedel met zijn rinkelende universiteitsstaf de aula betreden met in zijn kielzog de plechtige stoet van College van Bestuur en hoogleraren in toga en sjerp. Aansluitend volgen de redevoeringen, de uitreikingen van ere-doctoraten en ter afsluiting is er een receptie.

Zoals gewoonlijk ontmoet ik bij de inloop tal van oude bekenden. Allemaal oudgedienden van de universiteit. Gezellig om weer eens oude koeien uit de sloot te halen. Uiteraard passeren ook de overleden ex-collegae de revue. Volgens Eduard lijkt het wel dat ze bij bosjes omvallen. Nieuwsgierig informeert hij of ik nog steeds contact heb met Hendrik. Zonder mijn verbazing te laten blijken, zeg ik dat Hendrik al heel veel jaren niet meer onder ons is.

Even later worden we geleid naar de Senaatszaal voor de minicolleges. In het bijzonder ben ik benieuwd naar wat Prof. Dr. Marli Huijer, Publieksfilosoof en ex-Dichter des Vaderlands over 'De toekomst van het sterven' te zeggen heeft. Ze moedigt ouderen aan zich gedegen voor te bereiden op de dood. Volgens haar is het van groot belang met je kinderen of andere naasten de gang van zaken rond het overlijden te bespreken. Hoe moeilijk het praten daarover soms ook is. Als eye-opener raadt de dichter-filosoof aan 'Een zachte dood' van Simone de Beauvoir te lezen. Na afloop neemt ze het warme applaus van de senioren voor haar wijze lessen met een glimlach in ontvangst.

Thuis aangekomen open ik op de automatische piloot mijn brievenbus. Een folder. Bent u klaar voor de hemel? lees ik.

Wim Quist