Spijtig genoeg moest de voormalig internationale tennisarbiter een aantal jaren geleden wegens fysieke problemen afscheid nemen van zijn geliefde tennissport. Toen vier jaar geleden de twee padelbanen op de club klaar waren, schroomde hij op zijn 78-ste niet aan een nieuwe sport te beginnen. Nieuwsgierig naar het spelletje sloot hij aan bij onze padelgroep op de woensdagmiddag. Wel verzuchtte hij in het begin een paar maal dat hij niet bijster tevreden was over zijn spel. Gelukkig ging het ‘oefening baart kunst’ ook voor hem op. Mooi om te zien, dat hij na verloop van tijd steeds meer plezier aan zijn nieuwe sport ging beleven. Toen het hem meer en meer lukte de beruchte ‘glasservice’ te retourneren en zelfs setjes ging winnen, was dat het ultieme bewijs dat hij terug was van weggeweest. Niet verwonderlijk dat hij elke woensdagmiddag van de partij was. Natuurlijk in de eerste plaats om heerlijk te sporten, maar ook, tot Corona daar een einde aan maakte, om na afloop met elkaar in het sfeervolle clubgebouw gezellig een drankje te drinken en een praatje te maken.

Des te spijtiger was het dat hij in februari wegens hartproblemen moest afhaken. Na de operatie volgde een zware en spannende tijd voor de familie Savalle. Fijn om te lezen dat Eric aan het opknappen is. Het lijkt er warempel op dat voor hem een flauw zonnetje is doorgebroken. Of de zon echt voor hem gaat schijnen, moet worden afgewacht. Eerst moet hij nog een volgende horde nemen, zoals Joke de aanstaande operatie noemt. Wanneer hij voldoende is aangesterkt, volgt namelijk de operatie aan een aneurysma (verwijd bloedvat) in zijn buik. Van ganser harte hoop ik daar het beste van.

Wim Quist