Secretaris

"Hoi Wim, meneer de secretaris. Long time no see," begroet Ernst-Jan mij joviaal toen we elkaar in Leidschenveen troffen. Na de herinnering aan onze tennispartij op Hanenburg van een eeuwigheid geleden en het ga je goed, blijven mijn gedachten hangen bij secretaris. Bij een grappig telefoontje in de tachtiger jaren.

"Sorry, ik ben al een poos geen secretaris meer en ..." Resoluut onderbreekt de beller me en zegt dat hij mijn telefoonnummer uit het gemeenteboek sportverenigingen heeft. “U staat daarin vermeld als secretaris van Buytenwegh." "Maar, ik …" Weer word ik onderbroken. "Ik wil alleen maar telefonische informatie. Dat kan toch wel?” “Natuurlijk, maar de huidige secretaris heeft de inschrijfformulieren en …” “Ho, ho niet zo snel. Zo ver ben ik nog lang niet. 

“Absoluut niet. Bent u al eens op ons gezellige tennispark geweest,” zwicht ik. "Nee, mijn vrouw Tara en ik wonen nog maar kort in deze buurt en we kennen nog niemand. Toevallig las ik iets over een feestavond bij jullie. Zodoende. Taar zei dat die club iets voor ons zou kunnen zijn. Ik volg tennis op tv. Heel vroeger heb ik een paar keer een balletje geslagen met Guus op camping Duinhorst in Wassenaar. Was erg leuk,” herinnert hij zich. “Dus jullie hoeven niet bang te zijn dat ik direct clubkampioen word. Maar alle gekheid op een stokje, wordt er bij jullie ook om het echie gespeeld? Competitie? Voor mijn Taartje hoeft dat overigens niet per se. Als zij na afloop maar gezellig koffie kan drinken en een praatje kan maken is het prima. Over gezelligheid gesproken, hoe is het verenigingsleven bij jullie? Hebben jullie wel vaker feestavonden?”

“Jazeker, onlangs nog …” “Een gezond verenigingsleven is namelijk erg belangrijk voor een club,” vervolgt hij. “Taar en ik zijn echte gezelligheidsmensen. Zijn er bijvoorbeeld ook kaartavonden bij jullie?” ”Dat treft,” zeg ik, “we organiseren …” “Oh, dus op de club wordt ook geklaverjast." Slim maak ik gebruik van zijn adempauze om te vertellen dat de vereniging bruist. “Kort geleden nog de spectaculaire Sterrenslag …” “Net als op tv? Dat is echt iets voor Taar,” roept hij uitgelaten. “Meneer de secretaris, hartelijk dank voor je informatie. Ik denk dat Tara en ik de knoop moeten doorhakken. Stuur de inschrijfformulieren maar toe.”

Wim Quist

Column Overzicht